INFORMACJA O FUNDACJI




Fundacja św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej
w Krakowie
tel./fax (0-12) 421-92-94
e-mail: fondsw@poczta.onet.pl

Konto bankowe: 78124046501111000051593449
 
Fundacja św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie, założona przez jej Fundatora Włodzimierza Mokrego, zarejestrowana została w Ministerstwie Kultury i Sztuki 21 czerwca 1989 roku. Celem Fundacji jest rozwój i popularyzowanie nauki oraz kultury ukraińskiej w Polsce, a także działanie na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego.
Stworzone przez Fundację św. Włodzimierza naukowe i kulturalne centrum ukraińskie nieprzypadkowo powstało w Krakowie, w którym w wiekach średnich żyły i modliły się w swoim obrządku poślubione przez polskich władców księżne ruskie. Tutaj w 1491 roku pracował Szwajpolt Fiol, drukarz pierwszych w świecie cerkiewnych ksiąg cyrylickich. Z Krakowem związali swe życie i twórczość wybitni twórcy kultury i nauki ukraińskiej, począwszy od J. Kotermaka (XV w.), a kończąc na tak wybitnych postaciach XX w., jak I. Ziłyński, B. Łepki, I. Trusz, M. Bojczuk, O. Nowakiwski, L. Getz, J. Nowosielski, T. Wenhrynowicz.
 

 
 

 

Informacja o działalności
Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej
w Krakowie w latach 1989-2012

Działalność naukowa
1. Od 1992 roku ukazują się wydawane wspólnie z Uniwersytetem Jagiellońskim “Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze”. Dotychczas ukazały się pięć podwójnych tomów, liczące po 500 stron druku. Na treść poszczególnych tomów “Krakowskich Zeszytów Ukrainoznawczych” składają się artykuły autorskie oraz materiały z międzynarodowych konferencji organizowanych przez Fundację i UJ, m.in. na następujące tematy: Ukraińska myśl polityczna w XX w. – (maj 1990); Niepodległościowe dążenia Ukraińców w XX w. (maj 1991); Konferencja poświęcona działalności naukowej prof. Jana Janowa (1992); Bohdana Łepkiego (1991) i Jana Kozika (1995); Jan Paweł II wobec Wschodu chrześcijańskiego. W 15-tą rocznicę pontyfikatu Papieża-Słowianina (1993); Kijów – Brześć – Rzym. Tendencje unijne i ich kulturowo-religijne konsekwencje przed i po 1596 roku (1996); Wasyl Stefanyk i jego epoka (1998), Poetycka droga Bohdana Ihora Antonycza. Od “Przywitania życia” w Nowicy na Łemkowszczyźnie do “Wielkiej harmonii” we Lwowie (1999); “Jakże nie wstydzicie się uznawać tylko trzy języki” (św. Cyryl). Ukraińscy i polscy orędownicy harmonijnego współistnienia duchowych tradycji Wschodu i Zachodu (W 155 rocznicę założenia Kijowskiego Bractwa Cyrylo-Metodiańskiego) (2000); Ukraina w roku 2000. Chrześcijańscy święci i święta w życiu duchowym Ukraińców (2000); Język, literatura, kultura, historia Ukrainy (2001), Nauczanie Jana Pawła II w dziele urzeczywistniania idei cyrylometodiańskiej wśród Ukraińców (2003), Język, kultura, mentalność a tożsamość narodowa Ukraińców (2007); Czym żyła Galicja i Region Karpacki w okresie Bohdana Ihora Antonycza (1909-1938)? Kraków – Nowica – Gorlice – Sanok – Lwów. W stulecie narodzin poety (2009); Rola monasterów w kształtowaniu kultury ukraińskiej w wiekach XI-XX (2010).

2. Od 1997 ukazuje się wydawnicza seria „Biblioteka Fundacji św. Włodzimierza”: Problemy Ukraińców w Polsce po wysiedleńczej akcji “Wisła” 1947 roku (1997); Jerzy Hawryluk, „Kraje ruskie Bielsk, Mielnik, Drohiczyn”. Rusini-Ukraińcy na Podlaszu – fakty i kontrowersje (1999); Harmonijne współistnienie kultury Wschodu i Zachodu na Ukrainie (2000); Włodzimierz Mokry, Papieskie posłania Jana Pawła II do Ukraińców (2001); Włodzimierz Mokry, Ukraina Wasyla Stefanyka (2001); Chrześcijańskie święta i święci w życiu duchowym Ukraińców na przełomie tysiącleci (2001); Włodzimierz Mokry, Apostolskie słowo Jana Pawła II na Ukrainie w 2001 roku (2002); Język, literatura, kultura, historia Ukrainy (Kraków 2003); Tadeusz Filar, U stóp królewskiego Wawelu. Społeczność ukraińska w Krakowie w latach 1918–1939 (2004); Styrna Jadwiga, Mamoń Agata, Zabytki ziemi lubaczowskiej. Przemiany w latach 1904–2004 na podstawie rękopisu Karola Notza (2004); Mokry Włodzimierz, Duchowe źródła pomarańczowej rewolucji, na Ukrainie w 2004 roku (2006), Język, kultura, mentalność a tożsamość narodowa Ukraińców, red. W. Mokry (2009), Rafał Kęsek, Polityka Ukrainy wobec Federacji Rosyjskiej w latach 1997–2004 (2010), Denys Pilipowicz, Filozoficzny wymiar twórczości Hryhorija Skoworody (2009), Michał Siudak, Perspektywa dialogu polsko-ukraińskiego w środowisku paryskiej „Kultury” w latach 1947–1991. Giedroyc, Mieroszewski, Łobodowski (2010), Język, kultura, mentalność a tożsamość narodowa Ukraińców, red. W. Mokry (2010).

3. Od czterech lat w ramach “Ukraińskich czwartków naukowych” naukowcy-ukrainoznawcy z Polski, Ukrainy i innych państw wygłaszają referaty dotyczące ukraińskiej historii, kultury, piśmiennictwa i stosunków polsko-ukraińskich XI-XX w. Materiały z tych spotkań drukowane są w “Krakowskich Zeszytach Ukrainoznawczych” i almanachu “Między Sąsiadami” (15 numerów), który ukazuje się od 1991 roku, a dotowany jest przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.

4. Od 1995 roku wychodzi pismo propagujące kulturę i duchowość mniejszości narodowych pt. “Horyzonty Krakowskie” (ukazało się 14 numerów)

5. Z okazji każdej z wystaw ukraińskiego malarstwa, grafiki, rzeźby w jedynej w Polsce Galerii Sztuki Ukraińskiej wydawane są dwujęzyczne – w języku ukraińskim i polskim foldery lub albumy.

6. W działającej w Centrum Pracowni Konserwacji Ikon stale odnawiane są ikony oraz całe ikonostasy. Na ukończeniu są prace konserwatorskie przy ikonostasie cerkwi w Cewkowie koło Lubaczowa (częściowa dotacja Fundacji Kultury), a w ostatnim czasie rozpoczęta została konserwacja XVII-wiecznego ikonostasu z Gorajca (diecezja przemyska).

Działalność kulturalna

1. W Galerii Sztuki Ukraińskiej, która działa od czerwca 1992 r., zorganizowanych zostało ponad 120 wystaw ukraińskiego malarstwa, grafiki, rzeźby, fotografii artystycznej oraz sztuki użytkowej, które obejrzało około 80 tys. osób.

2. Ukraińskie centrum naukowo-kulturalne w Krakowie jest stałym współorganizatorem Studenckich Dni Kultury Ukraińskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim dla studentów krakowskiej ukrainistyki uniwersyteckiej oraz studentów z Ukrainy i innych państw.

3. Fundacja prowadzi bibliotekę ukrainoznawczą, której księgozbiór liczy około 9 tys. tomów, często niedostępnych nawet w Bibliotece Jagiellońskiej.

4. W siedzibie Centrum rozwija swoją działalność klub studencki “Wernyhora”.

5. Działająca w Centrum księgarnia ukrainistyczna “Nestor” propaguje książkę ukraińską: www.nestor.cracow.pl

 

6. Działa kawiarnia-restauracja “Smak Ukraiński”.

7. Ideowym zwieńczeniem Fundacji jest zaprojektowana przez prof. Jerzego Nowosielskiego kaplica pierwszych męczenników Rusi Kijowskiej św. św. Borysa i Gleba, synów patrona Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela.